ماهمه یک صدارامیشنویم.ماهمه سربالا میکنیم وبه یک اسمان نگاه میکنیم.ماهمه یک جور گریه میکنیم.احساسات وهیجاناتمان مثل هم است.همه مادرها باهم خواهرند.همه ی پدرها باهم برادرندوهمه ی بچه ها یکی هستند  بااین حال نفرت هست.خشونت هست.بیتابی هست ومردم اشفته اند.به قدر کافی سعی نمیکنیم همدیگر رابفهمیم انگار نمیفهمیم هر که باشیم وازهرجا امده باشیم نیازهای اولیه مان یکی است

بایدتفاوت هارا درک کنیم وهمانندی هارا گرامی بداریم کنیم. باید دنیایی بسازیم که در ان عشق ودوستی بر قلب ها حاکم است  وتنها در ان صورت است است که هریک ازما میتوانیم با صلح ودوستی ومطابق میلمان زندگی

نوشته شده در سه شنبه 90/5/18ساعت 7:11 عصر توسط محیا نظرات ( ) | |