گل یخ
ماسه ها فراموش کارترین رفیقان راهند! پابه پا می ایند.انقدر که گاهی سماجتشان در همراهی حوصله ات راسر میبرد اما......... کافیست اندک بادی بوزد یا خورده موجی برخیزد تا برای همیشه از حافظه ضعیفشان رد پایت پاک شود من از نسل ماسه نیستم.... از نسل صدفم.... صدفهایی که به پاس اقامتی 1 روزه تا دنیا دنیاست صدای دریا رابرای هر گوش شنوایی زمزمه میکند.
نوشته شده در یکشنبه 90/10/11ساعت
1:26 صبح توسط محیا نظرات ( ) | |
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
محیا
دیرگاهیت که تنها شده ام قصه ی غربت شبها شدهام همدم سردی یخها شده ام کاش چشمان مرا خاک کنند تانبینم که چه تنها شده ام.........
دیرگاهیت که تنها شده ام قصه ی غربت شبها شدهام همدم سردی یخها شده ام کاش چشمان مرا خاک کنند تانبینم که چه تنها شده ام.........
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت